Muş Ovasında insan yerleşimleri günümüzden yaklaşık 10.000 yıl öncesine gitmektedir. Korkut kasabasına eski adını veren höyük yeterince incelenmemiş olmakla birlikte en azından Eski Bronz Çağına (MÖ 3000 dolayı) tarihlenebilir. MÖ 9. yüzyılda bölge bir süre Van merkezli Urartu devletinin hakimiyeti altına girmiştir.

Muş Ovasına egemen olan Taron beyliği (veya krallığı) 4. yüzyıl ortalarından 9. yüzyıl başlarına dek Ermeni Mamikonyan (veya Mamigonyan) hanedanının yönetiminde bulunmuş, 825 yılı dolayında ise yine bir başka Ermeni bey sülalesi olan Bagratlıların (Pakraduni'lerin) egemenliğine geçmiştir. Til kasabasının bugünkü önemini söz konusu ikinci beylik döneminde kazandığı anlaşılmaktadır. 967 yılında Bizans İmparatorluğu Taron krallığının varlığına son vererek bölgede merkezi yönetimi kurmuş, bu tarihten yaklaşık yüz yıl sonra Alparslan’ın komutanlarından Seyit İbrahim Türk egemenliğini tesis etmiştir.

Kasabanın eski adı olan "Til" ilk kez 11. yüzyıl ortalarında Ermeni tarihçi Stepanos Asoğik'in vekâyinamesinde kayda geçirilmiştir. Asoğik'in ifadesine göre 867 yılında Bizans imparatoru seçilen Ermeni kökenli I. Vasil (Basileios) aslen Til köylü idi. Esasen Aramice (yani Süryanice) bir sözcük olan Til, "höyük, insan yapımı tepe, tümülüs" anlamındadır. Ermenice, Kürtçe ve Arapça gibi bölge dillerinde aynı anlamda kullanılır.

19. yüzyılın son yıllarında Til köyünde 37 hane Ermeni ve 61 hane Kürt nüfus yaşadığı belirtilmektedir.^[5] 1914 tarihli bir başka kaynağa göre kasabada 52 hanede toplam 500 dolayında Ermeni ve 80 dolayında Çerkes nüfus yaşamakta, Ermenilere ait Meryemana ve Surp Mesrob adında iki kilise ile 36 öğrencisi olan bir ilkokul bulunmakta idi.^[6] Günümüzde kasaba nüfusunun tamamına yakını Kürtçe konuşmaktadır.

Uzun süre Muş merkez ilçesine bağlı bucak statüsünde kalan Til 1964 yılında Korkut adını aldı. 09.05.1990 tarih ve 3644 Sayılı kanunla ilçe statüsünü kazandı.

Nüfus

Eğitim ve kültür

Ilçe genelinde okuma-yazma orani % 70 tir. Ilçede Halk Egitim Merkezi Müdürlügü, 1 tane Çok Programlı Lisesi, Yari Açik Cezaevinden okula dönüstürülen 1125 kapasiteli Kümbet Yunus Emre YIBO, Korkut YİBO ve Altinova beldesinde hizmet veren Altinova YİBO, 9 tane II. Kademesi olan okulumuz. 23 tane Birlestirilmis Okulumuz bulunmaktadir.

Ekonomi

Ekonominin temeli tarım ve hayvancılıktır.  4000 dekar tarım alanının sulanmasını sağlayan  Korkut göleti ve sulama kanalları ile tarım alanında gelir seviyesi yüksektir.  88.000 büyükbaş, 65.000 küçükbaş hayvan mevcuttur. İlçe de yetiştirilen baslıca ürünler buğday, arpa, nohut, fasulye, şeker pancarı, yonca, korunga, patates ve lahanadır.

Ulaştırma ve altyapı

İlçede posta isleri Merkez Müdürlüğünce hizmet verilmektedir. İlçe Merkezde 808 kapasitede Dicle, Altınova Beldesinde 504 kapasite de Eli fitre 11, Kara kale Beldesinde 304 kapasitede Dicle, Güneyik Köyünde 504 kapasitede Dicle, Güven Köyünde 304 kapasitede Levent ve Taslıca Köyünde 504 kapasitede Dicle santrali bulunmaktadır. 30 köyün 28 inda şebekeli sistem diğerlerinde ise çeşme sistemi ile su verilmektedir. 30 köyün yolu asfaltır. Muş Merkeze 30 KM uzaklıkta olup ulaşım hat minibüsleri ile sağlanmktadır.  

MAHALLİ İDARELER

Korkut ilçesi 1 Belde 30 köy ve  9 tescilli ve 4 tescilsiz toplam 13 mezradan teşkil etmiştir.

İlçe merkezinde 3 Mahalle, Altınova Beldesinde ise 4 mahalleden oluşmuştur.  Mahalli İdareler İlçe Özel idaresi Merkez, Altınova  belediyeleri ile 30 köy, 13 mezra ve toplam 7 mahalleden oluşmaktadır.

Sosyal yapı

İlçede evler genellikle tek katlı betonharman veya taştan yapılmıştır. Çok çocuklu kalabalık aile yapısı hakimdir. Halk oyunları Aşırma, Koçeri, Botani ve Gerandi dir. Evliliğe aile büyükleri karar verir. Kız isteme töreninden sonra "Şerbet İçme" de denilen nişan merasimi yapılır. Düğün ise genellikle Çarşamba günü erkek tarafının evinde toplanmayla baslar, Perşembe sabahı gelin alınmasıyla sona erer.

Ölüm olaylarında, cenazeyi defin işlemini müteakip ertesi gün ilçenin ortak kullandığı  taziye evinde kabul edilir. Erkek ve kadın taziyeleri ayrı yerlerde yapılır. Kur'an dan ayetler okunur ve başsağlığı dilenir. Kadınlar arasında "Sadu" denilen ağıtlar yakılır.